Nog één keer verlof + aanslag 19/10

26 oktober 2013

Na een prachtige vakantie Sri Lanka weer terug in Kabul in de veronderstelling verder te gaan met de Scenario Based Trainingen. Helaas..............vanwege bureaucratie en politiek ging dat feest (voorlopig) niet door.

Gevolg was dat we de EERSTE WEEK na mn vakantie helemaal niets te doen hadden!!! Dát ben je heel snel zat kan ik vertellen. Een dagje ok, twee dagen gaat ook nog maar vanaf de derde dag weet je van ellende niet hoe je aan het einde van de dag moet komen.

Uiteindelijk, nadat we dat ruimschoots én meerdere malen hadden aangegeven, werden we toegevoegd aan een nieuw project.

Dit project moet alle 16  politiedistricten van Kabul in kaart gaan brengen. (Waar staan ze en wat kan Eupol nog doen aan trainingen e.d. om het niveau op peil te brengen/te verhogen).

Om dit in kaart te brengen mochten wij een reporting systeem gaan ontwikkelen om dit zo eenvoudig mogelijk in kaart te gaan brengen. Nou is Excel niet mn favoriete programma maar met behulp van de nodige kennis van een collega van Eupol op dat gebied is het ons toch gelukt.

Officieel zou het project vanaf 1 oktober beginnen. Omdat 'wij hier toch zijn' stelden we voor om maar vast te beginnen met een politiedistrict (PD) zodat we gelijk ons reporting systeem konden testen.

Dít werd, nadat meerdere afdelingen 'hun plasje over ons reporting systeem hadden gedaan, enthousiast ontvangen dus..... Nou...NIET DUS!

Eerst moest er nóg iets aangepast worden en vervolgens moest een afdeling die zich met analyse en reporting bezig houdt er nog iets van vinden . Dus, nog een vergadering en nog meer uitstel. Uiteindelijk waren we inmiddels zo dicht op de dag van ons volgende velof aangekomen dat het bezoeken van een PD ook al; niet veel zin meer had.

 

Uiteindelijk dus maar weer op verlof gegaan voor 23 dagen.Op 26/9 vertrokken en op 18/10 weer terug. Toch wel heel prettig om weer even 'gewoon' in Nederland te zijn.

Wat klusjes gedaan, een weekendje met Maja naar Brugge geweest en wat socializen!!! De 3 weken zijn weer omgevlogen!

Op 18/10, zoals gezegd, weer vertrokken naar Kabul voor de laatste 3 weken.

Op 19/10 om een uur of 11 waren we weer terug in Kabul. Na een nacht reizen ben je het dan toch wel behoorlijk zat. FF een uurtje liggen wat eten en weer even bijpraten.

Om een uur of vijf zaten we met z'n drieën in de tuin bij een zonnetje en een temperatuur van ongeveer 28 graden. Niet geheel onprettig dus!

Plotseling een daverende klap en een grote rookpluim. De afstand is dan wat lastig in te schatten maar dat het dichtbij was was zeker!!!!! Bovendien bleek dat, doordat wij buiten zaten wij veel minder de drukgolf van de explosie gevoeld hebben. Degenen die op hun kamer zaten werden behoorlijk door elkaar geschud. Natuurlijk afhankelijk van de afstand tot de explosie.

Op hetzelfde moment gaan alle alarminstallaties af op de compound. Door de herrie heen van de alarminstallaties waren ratelende machinegeweren hoorbaar. Ook allemaal vrij dichtbij!!!.

Er gebeurd op zo'n moment vrij veel om je heen. Prio 1 is te zorgen dat je op een veilige plek terecht komt. Het gedeelte vd compound waar wij zitten is dat niet écht. Afspraak is dan ook om met de Nederlanders te verzamelen en gezamenlijk naar die veilige plek te gaan (ongeveer 100 meter).

Direct na de explosie zijn  we als een speer naar onze kamers gegaan (wapens, veiligheidsvest, helm, paspoort, geld etc).  Pas nadat ik dit allemaal aan en bij me had liep ik weer naar de uitgang van óns' gebouw om naar het verzamelpunt te gaan. Op dat moment hoorde ik geweerschoten die vlakbij afgevuurd werden.

ontplofte auto terrorist

 

Rare gewaarwording omdat je je dan realiseert dat er mogelijk sprake is van een directe aanval. Dus.......extra voorzichtig naar buiten met je wapen in de aanslag.

Buiten veel hectiek van rennende mensen (richting bunkers) en militairen en collega's met wapens in de aanslag. Nadat we bij elkaar waren met z'n vijven naar de extra beveiligde zone.

Langzaam druppelt er dan info binnen. Uiteindelijk bleek dat  een zelfmoordterrorist zich in z'n auto had opgeblazen op het moment dat een ISAF konvooi bestaande uit gepantserde burgervoertuigen, passeerde. De explosie had op een meter of 35 van de hoofdingang van ons compound plaats gevonden. De verwarring, in eerste instantie, was dat deze explosie werd veroorzaakt om andere terroristen zich de toegang tot ons kamp te laten verschaffen. Bleek dus niet zo te zijn.

Na 1 a 1,5 uur werd het sein veilig gegeven en  konden we weer 'afhangen''.

Op het kamp ontstond behoorlijk wat schade (ramen dr uit, auto's kapot, airco's vd muur etc.etc) Onderstaand een paar foto's (ik heb er nog veel meer maar om veiligheidsredenen kan/wil ik die niet plaatsen).

schade gevelbekledingschade toiletgroepschade parkeerplaats1schade parkeerplaats

Tengevolge vd explosie vielen er een aantal gewonden en 3 doden (de terrorist en een man en een vrouw die toevallig op het moment vd explosie in hun auto passeerden).

Hoe dan ook....een aparte ervaring vooral als je net 6 uur terug bent van verlof en van het veilige Nederland.

 

Verder is het best wel rustig (!!??)

Het is nu afbouwen tot mn vertrek op 7 november. Diverse rapporten schrijven, spullen inleveren etc..

Nog wel een dagje op de schietbaan geweest om die vaardigheden ook wat bij te houden!!!

 

groepsfoto schieten kabulgezellige schietbaanschietpauze

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Foto’s

5 Reacties

  1. Netty:
    26 oktober 2013
    Pfff wat een verhaal man!! Weet je al waar je terecht komt na 7 nov??
    Hoop dat het rustig blijft!!
  2. Gijs en Elly van Keulen:
    27 oktober 2013
    Hallo Jaap,
    Een aparte ervaring is misschien wel een beetje een "understatement"
    Zoiets geeft denk ik best wel een beetje een onzeker gevoel, al was het alleen maar omdat niet te voorspellen valt wanneer zo'n "zelfmoordpiloot" in aantocht is en je je er lastig tegen kunt verdedigen!
    Nog even de zaken veilig afronden en dan terug naar ( misschien ook wel weer een beetje saai) Nederland.

    Nog een veilig restverblijf gewenst en de terugreis natuurlijk.

    Groeten,

    Gijs en Elly

    ps als je terug bent moeten we weer eens een keertje afspreken.
  3. Harry van Roekel:
    28 oktober 2013
    Allemachtig wat een situatie. Ik zou me zo voor kunnen stellen dat de gedachten bovenkomt, waar doe ik het voor, vooral als ik zo lees hoe moeizaam het is om het .e.e.a. van de grond te krijgen en vervolgens een aanslag.
    Succes man!
    Groet,
    Harry
  4. Maarten:
    30 oktober 2013
    Weer genoten van je verslag Jaap. Nu de laatste loodjes en dan is er al weer een heel jaar voorbij. Wij krijgen toevallig op 7 november de medailles uitgereikt door Opstelten in de grote kerk in Den Haag.
    Ik sta al op een lijstje voor Mali, maar dat zal dan voor mij pas eind 2014 zijn, maar je weet nu hoe snel een jaar kan gaan. Stay safe en een behouden reis terug naar Nederland. Doe Frank en Frans de groetjes van me!
  5. Timen:
    2 november 2013
    Hoi Jaap
    Tjee, dat is me een avontuur, lekker spannend vind je altijd, maar als het zo dichtbij is gaan je aderen toch wel even opzetten, denk ik zo.
    En dat voor je "laatste" dagen daar!!!
    Jammer voor de tegen werking, van jullie project, erg frustrerend.
    Houd je goed.
    Wens je een goede afronding van alles daar.
    Goeie reis terug.

    Gr Ida en Timen