HEAT training/Kunduz

Na 2 vrije dagen dan eindelijk de training waarvoor we zijn gekomen.

De basis is/was goed om ook deze training succesvol te laten verlopen en als volwaardige vechtmachine  af te sluiten. Aldus geschiedde !!(haha)

Ons is verzocht niet teveel inhoudelijk in te gaan op de trainingen en dit middels de media te verspreiden. Dat doe ik dus maar niet. Een tipje van de sluier kan ik lichten.

H.E.A.T.: Health Environment  Awareness Training.

Hiermee is eigenlijk al vrij veel gezegd en ieder voor zich zou zich met betrekking tot de inhoud waarschijnlijk wel een beeld kunnen vormen.

Tussen de lessen door was er nog wel wat tijd vrij gte maken om te ontspannen (haha)

We kregen training op medisch gebied(behandeling van wonden opgedaan tengevolge van explosies, schotwonden ed.), op het gebied van veiligheid en de gevaren waarmee we geconfronteerd zouden kunnen worden.Zoals gezegd; Geslaagd!!!!!!!! Op zich niet zo bijzonder want er zakte niemand uit onze groep. Maar toch............

Oh ja, zou ik bijna vergeten. De lokatie van de training was ongeveer 15 minuten rijden vanaf GV(Green Village).

Zoals ik wel eerder geschreven heb is het in Kabul een drama met het verkeer.

Op dinsdag 27/11 was het drama nóg dramatischer! We reden weg bij de trainingslokatie en een paar minuten later stonden we zo vast als een huis in het verkeer.  Op zich is dit, veiligheidshalve, al niet zo handig natuurlijk. Terwijl wij dus, met een paar voertuigen, stil stonden en ons af zaten te vragen wat onze opties waren, kwam  onze voorste auto in beweging. Hij keerde en gaf aan ons door dat we écht weg moesten want er was een schietpartij gaande enkele tientallen meters voor ons!!

In Nederland zou dit behoorlijk wat opschudding veroorzaken maar hier  is alleen wat verkeerschaos het gevolg. Tenslotte beschikt nagenoeg elke  Afghaan over een vuurwapen en het komt regelmatig voor dat ze het, om uiteenlopende redenen, niet helemaal met elkaar eens zijn. Dus.........................

Wij ook gekeerd. Dan zoeken naar een omweg om toch ‘thuis’ te komen. Een vrij lastige klus zou ik wel kunnen zeggen! Géén openbare verlichting, géén plattegrond maar wél een navigatiesysteem die nauwelijks werkt. Uitdagingen dus!!!!

Middels allerlei steegjes en buurtjes uiteindelijk ons doel bereikt maar niet nadat we weer enige tijd hadden stilgestaan in zo’n steegje terwijl een 6 tal Afghanen hun onvrede op elkaar aan het botvieren waren. Een vechtpartij dus. Kennelijk was de oorzaak zó onbelangrijk dat het zónder vuurwapens kon.

Op de vrijdag en zaterdag waren we vrij en hebben we de gelegenheid te baat genomen om ons culinair zo goed mogelijk te verzorgen. Eén keer Chinees en één keer Thais. Lekker!!!!!!!!!!!!!!

De training duurde van 25/11 tot 29/11. Zaterdag 1/12 weer met’onze’ jet terug naar Kunduz. 

Mooie vlucht bij helder weer. Prachtig landschap maar voor een westerling zo ongeveer onbewoonbaar!!!!!!!!! Wel apart om je te realiseren dat vliegen heel snel  ‘gewoon’ wordt.

De zaterdag bestond verder uit, weer, een samenkomst van het contingent  waarbij plannen gemaakt werden voor het komende jaar.

Uiteindelijk zal mijn taak de komende maanden bestaan uit mentoring/monitoring and advising van de afdelingen C.I.D. (recherche) en  Police e Mardume (wijkpolitie).

C.I.D. doe ik samen met een Canadeze en een Nederlandse collega, Police e Mardume  doe ik met een Duitse collega.

Tussendoor een paar politieburo's bezocht.

Omdat de collega’s van de C.I.D. momenteel met verlof zijn ben ik deze week met name bezig om plannen te maken hoe verder te gaan met Police e Mardume. Zoals het nu is gaan we 5 (geselecteerde) Afghaanse collega’s, maar met name hun majoor mentoren, monitoren en advisen.

Wél een uitdaging. Vandaag zouden er, namens Eupol, 2 containers bij het PHQ (hoofdburo politie) geplaatst worden voor de Police e Mardume om daar voor hen als kantoor in te laten richten.

Morgen gaan we kijken óf ze ook daadwerkelijk geplaatst zijn om vervolgens zo snel mogelijk afspraken te gaan maken. Helaas is de kolonel van de Police e Mardume deze week afwezig dus kunnen we niet eerder als volgende week een afspraak maken.

Tot die tijd bezig ons te orienteren en te kijken wat andere organisaties al op het gebied van community policing gedaan hebben. Dus bellen, zoeken en vragen.

Op donderdag de 6^e bleken de Belgen een kerstmarkt georganiseerd te hebben.

Bratwursten, hamburgers, patatten en een paar biertjes. De foto’s geven wel een beeld hoe het ingeregeld werd (haha). Heel gezellig dus.

Vrijdag de 7^e weer de vrije dag.

Beetje ronddwalen over de compound; lokaal marktje bezocht en wat leuks gepast, zwarte pieten ontmoet. Dat was het wwel zo'n beetje voor de vrijdag.

Zondag de afspraak met de majoor. We werden voorgesteld door onze, vertrekkende, collega Maarten. Een heel enthousiaste majoor die al snel z'n hele team, muv één zieke, bij elkaar trommelde.

Anderhalf uur durend gesprek wat op aanstaande woensdag z'n vervolg zal gaan krijgen. De majoor heeft dan wat tijd om 'zijn'plannen te ontvouwen opver het Police e Mardume (PeM) project. Hoe dan ook het was en leek een, voor de toekomst, hoopvolle ontmoeting te zijn. In ieder geval, natuurlijk, een foto met het team, waaronder één vrouwelijke agent(!!!).

Gisteren is het internet geinstalleerd zodat we nu internet hebben op onze kamers!!!!!!!

Toegang tot 'ons' Copland 2

Eindelijk. Dat zou kunnen betekenen(haha) dat er wat vaker een reisverhaal volgt. Ik moet natuurlijk wel iets te melden hebben.

Ons wagenpark

Toegang 'ons' Copland 2